Przy ogniu, który od wieków towarzyszy ludziom w momentach przejścia, zatrzymamy się, by z pełną świadomością zostawić za sobą to, co już nie służy — stare przekonania, lęki, poczucie winy, mechanizmy które chroniły, ale już nie prowadzą.

Wejdziemy w historię Odyna — tego, który dla mądrości zawisł na Drzewie Świata i oddał wszystko, czym był, by stać się wszystkim tym, czym mógł się stać.
Podążając za tą opowieścią, każdy z nas spojrzy wstecz, by rozpoznać to, co już się wypaliło. Coś, co kiedyś było tarczą, dziś jest kotwicą. Coś, co chroniło przed bólem, dziś chroni przed wolnością.
Aż przyjdzie moment kulminacji.

Moment ofiary.

Z pełnym szacunkiem, ale bez sentymentu — rzucisz w płomień wszystko to, co chcesz zostawić za sobą. W symbolicznej ofierze ognia pożegnasz swoje stare ja.
I kiedy ogień zrobi swoje… z popiołów wyłoni się to, co czekało w Tobie od dawna. Tożsamość, którą trzeba było dopiero odkopać.

Nowe Ja.

W dawnych tradycjach Temazcal (Szałas Potów) był miejscem powrotu do siebie. Ciasna przestrzeń, gorąco, para i oddech – wszystko zredukowane do najprostszych doświadczeń.

Tak samo jak wojownik musi przejść przez dym, by wrócić z nowym spojrzeniem, tak i Ty wejdziesz w przestrzeń, która oczyści napięcia, zmęczenie i myśli, które dawno przestały być Twoje.

W tej podróży przejdziesz przez Cztery Bramy — cztery etapy życia i cztery elementy:

Brama Powietrza – prowadzi do wspomnień z dzieciństwa, do wzorców, które ukształtowały umysł. To pierwsze spojrzenie w siebie — delikatne, ale głębokie.

Brama Ognia – przywołuje energię młodości. Czas buntu, walki i kształtowania tożsamości. Na powierzchni ukazuje się to, co wymaga transformacji.

Brama Wody – dotyka dorosłości. To moment uzdrawiania. Spotkanie z emocjami, które niosłeś przez lata. Oczyszczenie napięć, które stały się zbyt znajome.

Brama Ziemi – prowadzi do dojrzałości. Tu integrujesz wszystko, co odkryłeś. Wracasz do ciała, do oddechu, do swojej siły.

Choć nazywamy ją Próbą Powietrza, tak naprawdę zawiera w sobie wszystkie żywioły. Bo prawdziwe przejście nigdy nie dotyczy tylko jednej warstwy.

To jedno z najbardziej pierwotnych doświadczeń — konfrontacja z dyskomfortem. Ta próba nauczy Cię sztuki rozluźniania się w ekstremalnych warunkach. Kiedy świadomie przyjrzysz się temu co czujesz, zauważysz, że cały ból płynie jedynie z wyobrażenia na jego temat. Kiedy ono się rozpuści, pozostaje jedynie doświadczenie.

Ta umiejętność zostanie zostanie z Tobą do końca życia. 

Następnie, kiedy wszystkie myśli już milkną ze względu na ekstremalny bodziec, możliwe jest przyjrzeć się temu co pozostaje, kiedy w umyśle panuje całkowita cisza. To czysta świadomość.

Próba wody jest jak hartowanie stali. Staje się ona twarda poprzez poddanie temperaturze, a nie próbę walki.

Wspólne picie ceremonialnego kakao to chwila, w której wszystko zwalnia. To ciepły, uziemiający rytuał, który otwiera serce i zaprasza do wewnętrznej ciszy — tej, w której zaczynają wybrzmiewać rzeczy naprawdę istotne.

Ten proces ma zadanie pomóc Ci w połączeniu z Twoim prawdziwym, głębokim “dlaczego?”. Tak aby zdobywanie kolejny celów nie było jedynie odhaczaniem punktów z listy, ale by niosło za sobą głębszy sens.

W tej przestrzeni nie trzeba sięgać po odpowiedzi — one często same przychodzą, gdy odpuszczamy pośpiech i napięcie.

Ziemia działa powoli, ale głęboko.

Wejście w odpowiedni stan – skupienia, gotowości, uważności i odpowiedzialności. Nie chodzi o walkę, ale o postawę, w której nie ma miejsca na chaos. To energetyczne „tak” dla tego, co przed Tobą.

Jeśli czujesz, że chcesz dalej nieść ten ogień – to może być pierwszy krok na Twojej ścieżce trenerskiej.